De route die we fietsen heet Fietsen naar Barcelona, maar eigenlijk fietsen we naar The Green Rebel, het project dat we ondersteunen met onze fietsreis.

Figueres

13 september 2022 – 33°C

We hebben ontbeten in Marreillas-las-Illas en zoals eigenlijk altijd gebruikelijk een kop koffie erbij. Daarna begint de “grote klim” naar de Col de Manrella (716m). Het ging redelijk makkelijk, maar het was soms ineens stijl, of we kregen een enorme bak wind tegen, vooral als we de bocht omgingen. In het laatste dorp aan de Franse kant (Las Illas) lag er een soort dijkje over de weg. We moesten onze fietsen er overheen tillen. Het bleek een noodmaatregel tegen wateroverlast. Vorige week bij een flinke regenbui kwam hier een enorme modderstroom naar beneden. De man die naast het dijkje woont liet ons wat filmpjes zien. Indrukwekkend geweld was dat. Volgens hem wordt het veroorzaakt door 400 wilde zwijnen die boven op de bergen leven en de grond kaal hebben gegeten, waardoor de loop van de regen/modderstroom is veranderd en veel meer impact heeft in het dorp. We komen ook 2 Nederlandse fietsers tegen die in 10 dagen terug fietsen naar Nederland. Ze hadden racefietsen met nauwelijks bepakking, maar toch, een stoere onderneming💪. Aan de Franse kant was het laatste stuk van de weg naar de grens een pad. Na de grens, aan Spaanse kant, was het een prachtige asfaltweg. Na de col is het heerlijk afdalen en in het dorpje Agullana lunchen we. Yes!!! We zijn in Spanje!!! Onze 17e land tijdens deze fietsreis. In Figueres zijn geen campings, dus we boeken een kamer in een hostel. Omdat we onze fietsen veilig willen stallen, krijgen we een kamer op de begane grond. Het is een grote kamer, maar wel bloed heet 🥵 (27°C). Na de “standaard” klusjes, zoals douchen en spullen uit de tassen halen om te drogen gaan we de stad in. Leuke stad, met o.a. een het museum van Dali. We doen een biertje en wat tapas op een terrasje. Als fietsers is het even wennen in Spanje. Als fietser moet je voldoende eten, en na een dag fietsen wil je een goede en voedzame maaltijd. Nou ja, die kan je in Spanje pas krijgen van 20.00 of zelfs 21.00 uur. Dus eten de fietsers (zoals wij) eerst allerlei hapjes, om de eerste honger te stillen. Om 19.00 hebben we afgesproken met Younes. We hebben hem eerder op onze reis ontmoet in Noord Macedonië. Hij was op weg naar Athene en wij naar Kroatië. Via Instagram hebben contact gehouden en we wisten dus dat hij in Figueres woont. Uiteindelijk komt hij niet en eten we zelf in een klein restaurantje met alleen maar Fransen een vegetarisch gerecht, waarna we lekker gaan slapen.

L’Escala

14 september 2022 – 31°C

Nadat we lekker uitgeslapen hebben en ontbeten in het hotel, spreken we alsnog af met Younes. We drinken samen een koffie en kletsen heel gezellig bij. Wat gaaf dat we hem in Noord Macedonië gezien hebben en nu wéér in zijn stad Figueres. Hij gaat binnenkort naar Nieuw-Zeeland om daar als chef in een restaurant te gaan werken. Sijtse’s voorrem werkt toch niet goed, het lijkt te lekken bij de cilinder van het handvat en levert nu nauwelijks nog remkracht. Daarmee kunnen we niet de Spaanse bergen in. Younes neemt ons mee naar een fietsenwinkel en daar kan een nieuwe handrem worden gemonteerd. Echt een hele goede service!!! Dan nemen we afscheid van Younes en na een lunch in het stadspark, gaan we onderweg naar L’Escala. Daar woont Monique en bij haar gezin is Irma in 1986-1987 au-pair geweest. Dat was in Lyon, maar Monique is inmiddels verhuisd en we gaan bij haar langs. Erg leuk om tijdens onze reis ook de Costa Brava aan te doen. We rijden de middag voornamelijk door fruit gebieden. In L’Escala is nog wat venijnig klimwerk, en uiteindelijk komen we aan bij het prachtige huis van Monique. Ze heeft uitzicht op de Pyreneeën en de ondergaande zon. Het is erg gezellig om haar weer te zien en spreken. Het wordt een avond, volledig in het Frans, met veel herinneringen, gesprekken over o.a de politiek, gezellig eten, waarna we op onze eigen matjes met slaapzakken op de begane grond kunnen blijven slapen. Wat een goede beslissing om deze omweg te maken.

Osor

15 september 2022 – 28°C

Monique moet vroeg weg om met vrienden naar Barcelona te gaan. Dus wij stappen om 7h30 op de fiets, met een echt Frans ontbijt; een kop koffie, een paar koekjes en een banaan 😄. In het het dorp halen we brood om nog uitgebreider te gaan ontbijten, want een fietser moet goed eten 😁. Een Nederlandse mevrouw op het balkon tegenover de bakker ziet ons en wil graag een foto van ons ons reclame bord maken… nou dat faciliteren we graag dus we draaien de fiets even bij. We volgen de route verder en komen langs fruitbomen, soms een stevige korte helling of een druk stuk weg, en zo zijn we onderweg naar Girona. Dat is het eigenlijk het einde van de fietsroute “Fietsen naar Barcelona”. Voor ons is het tevens de start voor de route “Fietsen naar Andalusië”, waarmee we naar The Green Rebel gaan fietsen. In Girona is Jan die we bij Dinant op de camping ontmoet hebben, samen met zijn vrouw Marjan. We spreken af in de oude stad bij het ” Eat Sleep Cycle” café alias fietswinkel. Wat ontzettend leuk om elkaar weer te zien en ervaringen uit te wisselen. Als je allebei zo’n lange tocht hebt gemaakt heb je zoveel gemeenschappelijk!!!. Toch moeten we uiteindelijk weer door, op weg naar Osor, waar een camping zit. We weten van Jan en Margreet die een paar dagen voor ons fietsen dat er campings dicht zijn, en inderdaad…… na 28 km fietsen komen we in Osor en …… de camping is dicht 😵‍💫. Alles is verlaten. In het dorp zijn een paar mensen, die loodsen ons nog naar een Casa Rural (landelijk vakantiehuis) en nog één, maar alles is dicht. Uiteindelijk krijgen we het advies om bij de camping in de buurt te gaan wildkamperen. Dus dat gaan we doen. Terug naar het terrein vóór de camping. Bij het naastgelegen restaurant is het toilet met wastafel open, en dat kunnen we gebruiken. Twee zwarte katten (moeder en kitten) vragen mauwend telkens om aandacht, en vooral eten. Als volleerd kattenkenners, negeren we dat en jagen ze op gepaste wijze weg. Al snel begint het te regenen, stort regenen en onweren. We zetten snel de tarp voor de tent, koken onze maaltijd er onder en eten het in het donker op, met wat bijlichten van onze hoofdlampen. Inmiddels liggend in de tent, springt er ineens een groot zwart ding op de binnentent. Het was de kitten. Na een welgemikte tik van Sijtse en een kreet van Irma was hij blijkbaar zo geschrokken dat we hem/haar niet meer gezien hebben. Daarna hebben we prima geslapen….

Tona

16 september 2022 – 24°C

Na het ontbijt bij de tent, pakken we onze spullen in en gaan richting Tona. Het is een flinke klim door een mooi dal. We lunchen in Sant Hilari Sacalm, waar we ook een kop koffie bestellen. Als we het dorp uitrijden krijgen we een flinke plensbui over ons heen. Toch maar schuilen en wachten tot het onweer over is. We hebben een hotel geboekt in Tona, dus dat komt helemaal goed. Ahum, bij aankomst in het hotel, is de Booking, via dat fameuze boekings-platform toch niet goed gegaan. Het hotel, met dezelfde naam, dat we gereserveerd hebben is nog een uur fietsen de bergen in. Nou, dat doen we niet en gelukkig kunnen we kostenloos annuleren en heeft het hotel waar we nu zijn nog een kamer vrij. De fietsen kunnen in de garage, daar drogen we ook de tent. We eten in de bar van het hotel een driegangen menu. Heerlijk gegeten. Sijtse heeft nog nooit zo’n lekkere entrecote gegeten. Irma koos, bij afwezigheid van iets vegetarisch, de kabeljauw, maar die was er niet meer, en kiest dan een ander visgerecht, maar dat blijkt inktvis (zeekat) te zijn. De onduidelijkheid werd mede veroorzaakt door tekortkomingen in Google Translate 😁 of omdat Spaanse in deze regio niet echt de voertaal is, maar Catalaans. Gelukkig zaten er ook garnalen en mosselen bij en we hebben elkaar natuurlijk wat geholpen met elkaars gerecht opeten, dus was het toch een geslaagde maaltijd.

Manresa

17 september 2022 – 26°C

Het is lastig om plantaardig te eten in een hotel, en ook tijdens het ontbijt, dus bestellen we toch maar de ommelet… wel lekker 🤫. We gaan weer stijl omhoog het dorp uit naar Coll de la Pollosa (917m 🥵) Op de col spreken we een paar wielrenners, die je veel ziet in het weekend. Volgens hen is onze voorgenomen bestemming, Igualada, te ver. Daarvan zijn we nog niet overtuigd, maar aangekomen in Maresa vinden we het wel welletjes en nemen een middag “vrij”. We boeken een kamer in een hostel, een voormalig klooster en dito kamers 🤔, maar wel een eigen badkamer met het periodiek systeem der elementen op het douchegordijn… dat dan weer wel 😉. Het hostel wordt ook gebruikt voor de opvang van Oekraiense vluchtelingen. Dat zet je wel weer even aan het denken… We verkennen de stad die op dit uur, toch al uur of 5, nog rustig is, maar daar komt verandering in. In het centrum wordt het een gezellige boel met kraampjes en terrasjes en iedereen loopt te flaneren. We nemen nog een filmpje op voor onze vrienden die op dit moment de jaarlijkse BBQ hebben, daar zijn we nu even niet bij 😪. In een zijstraatje eten we nog even wat tapas voordat we teruggaan naar het hostel.

La Llacuna

18 september 2022 – 24°C

We fietsen de stad uit, en je raad het al; wéér omhoog. Wel hebben we prachtige uitzichten op de bergketen Montserrat. We fietsen op de C-37z die naast de C37, een drukke weg, ligt. Daar komen we in tegengestelde richting een stel Nederlanders uit Eindhoven tegen. Zij hebben een strakke planning met aardig wat kilometers in verband met een feest. Gezellig even gekletst. Een stuk verderop gaan we een mooie brede vallei in, met wijngaarden, maar ook veel kale velden. De camping in La Llacuna ligt 7km van de route af, waarvoor we nog een stukje moeten klimmen. Net na de afslag komen we 2 Denen tegen, die in 2 weken van Barcelona naar Madrid fietsen. In de lokale bar drinken we een cola en hebben een leuk gesprek met een Britse vrouw die daar wat drinkt met haar Spaanse man. En we kletsen ook met de gezellige serveerster Djane, die uit Litouwen blijkt te komen en ook DJ is en daarvoor over de hele wereld reist. Tussendoor komt ze uitrusten in dit kleine dorp 🙃. En vervolgens gaan we weer door, via een super steile klim naar de camping, we moeten zelfs even afstappen 😮‍💨… Nette terras camping tussen de bomen. De eigenaar had gezegd dat we pas om 19 uur terecht konden, maar dat blijkt gelukkig niet het geval, zijn vader vangt ons op. Het wordt al weer snel donker en ook fris dus snel douchen, eten koken en bijtijds naar bed.

Montblanc

19 september 2022 – 27°C

We pakken in en rijden naar het dorp La Llacuna en kopen brood bij de bakker, wat we vervolgens opeten op het plein voor het stadhuis. Leuk gezellig authentiek pleintje en stadje. Vervolgens halen we nog een koffietje bij Djane. Het eerste stuk is weer naar beneden terug naar de route. We hebben het plan om na de stad Montblanc door te fietsen naar een camping op 800m hoog. We fietsen vol goede moed en energie, maar vooral de energie bij Sijtse is ineens weg. Er moet gegeten worden. Dat is toch echt regel 1 bij het fietsen: zorg dat je op tijd en voldoende eet. Uiteindelijk besluiten we om een kamer te boeken in de stad Montblanc. Dat is namelijk een erg leuke oude ommuurde stad, waar we niet zomaar aan voorbij willen fietsen. Per slot van rekeningis het einde van de fietstocht in zicht. Over 3 dagen (ofzo) verwachten we al bij The Green Rebel aan te komen en willen nog even genieten van het Spaanse schoon. Bij aankomst bij de stad, vlak voor de poort worden we aangesproken door een enthousiast Frans echtpaar uit Straatsburg, die ons het wielrenhemd van het lijf vragen. Na het “aankomstdrankje” op het plein, installeren we ons in het hotel. Alle spullen moeten weer uit de tassen, omdat alles vochtig, of zelfs nat is geworden afgelopen nacht op de camping. Niet dat het geregend heeft, maar condens maakt eigenlijk al je spullen vochtig. Het hotel blinkt trouwens uit in ongezelligheid. Alle luiken zijn dicht vanwege de zon en de verlichting is ouderwets LED met bijbehorende kleur😬. Nadat we geïnstalleerd zijn is het tijd om de stad te bekijken. Irma’s sightseeing rondje is voor Sijtse eigenlijk te ver, toch gaat hij mee en probeert daar waar mogelijk de ronde in te korten en terug te sturen naar het plein, waar de gezellige terrasjes zijn 😉. We dachten de Spaanse eetgewoonten inmiddels te snappen, dus proberen we rond 19 uur wat tapas te bestellen, maar zelfs dat gaat hier niet. De keuken, ook voor tapas, gaat pas om 20 uur open. We eten uiteindelijk twee heerlijke echt goede vegan pizza’s, dus ook zonder kaas. Het kan dus toch!!! Om de fiets honger echt te stillen, moet er na afloop nog wel een Bravas in. Dit is geroosterde aardappel met een sausje, maar in dit geval was het wel wat veel 🤫. Om 10 uur is de stad ineens leeg en gaan wij ook een tukkie doen 😴.

Margalef

20 september 2022 – 27°C

Vandaag hebben we een schitterende route door natuurgebieden en bergen. We fietsen langs het gebergte Montsant, maken weer veel hoogte, tot uiteindelijk 912m hoog. Het was dus een goed besluit om gisteren in Montblanc te stoppen. We hebben prachtige vergezichten in deze verlaten streek. Noordelijker in Spanje hebben we veel varkensstallen gezien. De afgelopen dagen zagen we soms nog wat verlaten stallen, maar vandaag bij Ulldemolins ineens weer meerdere en ook dubbele stallen – 2 lagen boven elkaar. Je ruikt de stallen gelijk en we hebben vooral medelijden met al die varkens die in de smoorhitte van de stallen zitten.Je vindt de stallen op de meest gekke plekken, zelfs tot vrij hoog in de bergen. Ons doel vandaag is de camping in Margalef, midden in het natuurpark Montsant, dat een populaire plek voor rotsklimmers blijkt te zijn! De rotsen zien er dan ook schitterend uit. We zijn lekker op tijd op de camping dus kunnen lekker een boekje lezen. De supermarkt is toch pas om 6 uur open. Deze blijkt wel een enigszins bijzonder assortiment te hebben. Het verrast ons in positieve zin. Er is zelfs humus en plantaardige melk. Helaas komt de campingbeheerder pas om 9 uur ’s avonds, en omdat er een kaart nodig is voor de douche, slaan we die vandaag maar even over.

Marçà

21 september 2022 – 27°C

We komen steeds dichter bij ons einddoel The Green Rebel. Zo begint het wel steeds meer te voelen. Bijna 6000km gefietst door 17 landen en morgen komen we aan bij Carlo en Coralie (van The Green Rebel). Zullen we daarna nog verder gaan op de fiets, zullen we nog andere dingen /steden gaan bezoeken? De tijd zal het leren. Vandaag fietsen we nog door een prachtig stuk Spaanse natuur, langs en door het natuurpark Montsant. De rotsen hebben hier prachtige kleuren en de weg kronkelt hier prachtig tussendoor. We zijn onderweg naar Kees en Gerdie. Ze wonen in de buurt van El Masroig, in een prachtig huis in de bergen. Het is korte tocht van 38km en dus komen we op tijd aan bij Kees & Gerdie. We kennen Kees van Instagram en we hebben een aantal keren contact gehad, bijv. over vogels. Hij is een echte vogelliefhebber en heeft ons bij hem thuis uitgenodigd. Wat een gezellige en hartelijke mensen. We genieten van de gesprekken, hun prachtige terras en het eten. We kunnen bij hen blijven slapen in een eigen kamer….wat een luxe.

El Pinell De Brai

22 september 2022 – 24°C

Vandaag voelt toch wel een beetje als de grote dag. We gaan naar The Green Rebel!!! Na een heerlijk ontbijt met Kees & Gerdie en een warm afscheid, gaan we onderweg. We hoeven maar 28 km en dat komt goed uit, want dan kunnen we aan het eind van de ochtend aankomen. Carlo moet om 15 uur werken en dat geeft ons voldoende tijd voor een eerste ontmoeting en kennismaking. We rijden een stuk over een grote provincialeweg naar Mora d’Ebre. Daarna gaan we richting El Pinell De Brai, en niet via Miravet. Het schijnt een heel leuk stadje te zijn, maar dat gaan we een andere keer nog bezoeken. We kronkelen omhoog over een mooie asfaltweg en nemen daarna de afslag naar de farm van The Green Rebel. Precies op het pad naar de farm staat een Zwitsers busje met een aanhanger met koffers en een fiets erop. We raken aan de praat, en het blijkt een Nederlander te zijn die fietstochten organiseert. We geven hem ons kaartje en gaan snel weer door, er wordt op ons gewacht ☺️. We rijden de onverharde weg op, twijfelen nog even over de juiste inrit, maar gelukkig ziet Irma ze in de verte al staan. Er wordt gezwaaid en geroepen, we komen er aan!!! Wat een fantastisch warm welkom, we worden onthaald met gejuich en met rijst 😁. Naast Carlo en Coralie, zijn ook Coralies moeder Nathalie en Amelia (een vrijwilligster) aanwezig. Eindelijk zien we elkaar in het echt. Het is zelfs best een emotioneel moment, vooral voor Sijtse. Een lang gekoesterde droom, alle voorbereidingen, de daadwerkelijk fietstocht en het goede doel…..alles komt nu bij elkaar!!! We krijgen nog een rondleiding over de farm, en een eerste introductie hoe de dingen hier gaan, zoals een compost toilet. We eten gezellig samen, hebben zó veel te bespreken en te ervaren. We zetten onze tent op op een vlak stukje grond en slapen uiteindelijk heerlijk…. Benieuwd wat we de komende tijd allemaal gaan doen en beleven.

Uiteindelijk zijn we aangekomen in Miravet bij The Green Rebel en is onze fietstocht tot een einde gekomen. Onze (sabbatical) reis is nog lang niet over en we hebben nog 5 weken waarin we allerlei leuke dingen willen gaan doen, gaan beleven en hele leuke mensen ontmoeten. We zullen jullie op de hoogte houden!!!