Edirne

2 juni 2022 – 32°

Edirne, eerste stad (voor ons) in Turkije. We hebben een hotelletje geboekt want wederom geen camping en wild kamperen in de stad is geen optie. Voor de prijs hoeven we het niet te laten: €30 incl. ontbijt. Om er direct heen te rijden wijken we af van de oorspronkelijke Sultans Trail route en missen de mooie oudebrug, maar dat maken we de volgende dag weer goed. Leuk hotel, kamer niet al te groot maar modern en de eigenaar spreekt goed Engels en is zeer sympathiek. Na een lekkere douche de stad in. We zijn duidelijk weer in een andere cultuur beland. Net zoiets als Marokko en Sijtse voelt zich hellemaal in zijn element. De stad heeft meerdere mooie moskeeën en nadat we wat gedronken hebben maken we een rondwandeling. We (beeld)bellen nog ff met Irma’s moeder om de de moskeeën te laten zien… zó handig en leuk! In het restaurantje waar we later wat eten komen we nog in gesprek met Duitse Turken, op doorreis naar de oostkant van Turkije. Misschien waren ze wel Koerden dus maar dat hebben we niet gevraagd….

Süloğlu

3 juni 2022 – 31°

De eerste volledige fietsdag in Turkije met veel harde tegenwind en heuvels. Heuvel op met 5 – 6 km/uur, heuvel af 10 – 12 km/uur. Paar keer gestopt. Gratis Chai (thee) gekregen in het eerste de beste (boeren)dorpje. De dorpjes zijn heel eenvoudig en klein. We lunchen lang met tostie’s bij een lokaal theehuis. In Süloğlu worden we aangesproken door een oudere man die ons trakteert op 2 broodjes döner en cola. Weigeren is geen optie 😉. Daarna nodigt hij ons uit voor koffie bij hem thuis, dus wij achter zijn brommer aan…mee naar zijn boerderij waar we zijn familie ontmoeten en getrakteerd worden op pruimensap, kersen en zelfgebakken pompoen-aardappel koekjes. Er lopen kippen, kalkoenen, eenden en ganzen. Bij ons afscheid krijgen we pruimen, kersen, water en schoonmaakdoekjes mee, ontzettend lief! Vervolgens door naar BüyükGerdelli. Daar kunnen we semi-wild kamperen bij een theehuis. Maar eerst 2x thee gekregen. Één van de gulle gevers (Kenan Şanli) nodigt ons uit om bij hem te slapen. Hij spreekt geen Duits of Engels maar we krijgen zijn dochter (Damla Şanli) aan de lijn die docent Engels is in Edirne 😁. Dus wij weer mee achter zijn taxi aan. Steil omhoog. We eten aardbeien en kersen in zijn tuin vol fruitbomen tot zijn vrouw (Meryem) thuiskomt. Als zij eten maakt mogen wij ff douchen en daarna hebben we heel gezellig en lekker gegeten, Google translate erbij want ook zij spreekt alleen Turks. Maar dat mag de pret niet drukken 🤗. Onze gastheer heeft zelfs nog speciaal wijn en bier gehaald. We mogen onze tent niet in de tuin opzetten maar moeten in huis slapen. Prima geslapen, en we verdenken ze ervan dat ze hun bed hebben afgestaan…over gastvrijheid gesproken….

Kırklareli

4 juni 2022 – 28°

Onze gastheer&-vrouw zijn al vroeg op, dus wij ook en we gaan om 8 uur weer op pad. Net als gisteren is er weer veel tegenwind😝. Maar eens kijken hoe ver we komen. We ontbijten in Paşayeri bij een – ja waar anders – bij een theehuis. We hebben ons eigen brood, maar dat maakt niets. Een vrouw komt erbij zitten en we kletsen wat langs elkaar. Een meneer spreekt ons aan, hij heeft 40 jaar in Duitsland gewerkt. De link Turkije-Duitsland horen we toch veel. Na het ontbijt, ploeteren we verder naar Kirklareli. Eerst brood voor de lunch gekocht en dan zoeken naar een rustige plek. We komen langs een park, willen gaan zitten, maar “moeten” bij 2 heren aanschuiven. We hebben weer aanspraak 😄, krijgen thee en praten via de app op de telefoon. Opnieuw zoeken we een nieuwe plek om te lunchen. Dan worden we aangesproken door Gokhan en zoon Gökay. Gokhan is van de fiets- en muziekclub. Na een bezoek aan de club, nodigt hij ons bij hem thuis uit. Daar ontmoeten we ook zijn vrouw, krijgen thee met baklava, soep met salade en later rijst met bonen. We hebben heel gezellig zitten praten. Gokhan heeft na veel rondbellen een hotel voor ons kunnen boeken, 400 TL = 20€. Rond 19h30 komen we daar aan. Later nog ff heerlijk gegeten, tja hoe kan het hè, in een mooie binnenplaats van een restaurant.

Vize

5 juni 2022 – 29°

Na 20km nemen we wat tijd om de socials bij te werken. Hoe raar is het dat we daar eigenlijk niet echt aan toekomen. We zijn zó druk met, waarmee eigenlijk….leven, fietsen, genieten, ervaren😃. De koffie hoefde we vervolgens weer niet te betalen. Iets verderop in een parkje geluncht. In Kaynarca werden we uitgenodigd voor cafe of cola door Rüstem en Sema Benzer. Vlak daarna zagen we 3 bikepackers aan de rand van de weg. Deze stoeren Herrschaften uit Berlijn zijn 19 dagen onderweg, inmiddels 2300 km afgelegd en verwachten morgen in Istanbul aan te komen om woensdag terug naar huis te vliegen. We vragen nog of ze op social media zitten- ach dass sind wir – was het antwoord. Later blijkt dat de mannen super vette dingen doen en één ervan zelfs meer dan 600.000 volgers op Instagram heeft 😆. Na een lange dag fietsen, uiteindelijk met venijnige onverharde steile hellingen, komen we moe in Vize aan. We moeten de stad weer uit en flink omhoog voor het hotel. Het oogt groot, leeg, maar het ontvangst is hartelijk en het heeft wel een mooi groot zwembad. ’s Avond eten we vlakbij, tussen de kippen, konijnen met een leuke sfeer. Later blijkt dat het bier dat we bestelden, speciaal voor ons ergens gehaald is.

De volgende dag is het slecht weer, flinke donderbuien en als het weer beter wordt, willen we toch niet verder fietsen. Dus, we nemen een rustdag. Heerlijk rondhangen in het stadje, leuke markt, geld wisselen en weer de socials doen😆. Weer hetzelfde restaurant voor het avondeten, het was goed, dus waarom niet….

Kıyıköy

7 juni 2022 – 21°

Op weg naar de Zwarte Zee….de Sultans Trail die we volgen gaat direct naar Istanbul, maar wij willen graag de Zwarte Zee zien. Dit vinden we heel bijzonder. Vanuit Vize fietsen we de groene heuvels over naar Kiyiköy. En dan is ie daar…. de Zwart Zee. We gaan lekker aan het strand zitten en er komen gelijk 2 honden bij. Wat filmjes & foto’s met de GoPro en drone gemaakt. Hier moeten we ff tijd voor maken. Bij de haven staan een paar tentjes en een caravan. We spreken de mevrouw bij de caravan aan en zij biedt gelijk cola en koekjes aan. Haar man is vissen, heeft lang in Duitsland gewerkt en spreekt goed Duits. We zetten naast Hakan & Şahsim onze tent op. Dat voelt goed en is gezellig. We eten bij een visrestaurant met prachtig uitzicht op de zee en de haven. Na afloop kletsen we gezellig na met Hakan en Şahsim. Hun advies is om de honden, die continue bij ons blijven en bij onze tent liggen, weg te jagen, omdat ze ons anders vannacht met hun gehuil wakker zullen houden.🐶🐶🐕🐕