Miravet

25 September 2022 – 23°C

In de eerste week dat we bij The Green Rebel zijn is er van alles te doen en proberen we ons nutting te maken. Slapen doen we in onze eigen tent, dat vinden we nog steeds een heerlijk plekkie. We zijn niet de enige bezoekers; ook Coralies moeder Nathalie en een Engelse vrijwilligster Amelia zijn van de partij. Heel gezellig. We helpen bij het planten van nieuwe planten in de abrikoosgaard, en er moeten nog een aantal amandelbomen van hun amandelen ontdaan worden. Dat kan natuurlijk handmatig, maar beter met een speciale stok met een rubber uiteinde waarmee op de takken geslagen wordt; de amandelen vallen in de netten onder de boom en kunnen in de kratten verzameld worden. Sijtse heeft een handig trucje om dat efficiënt te doen. Daarnaast fixt hij een dakgoot die niet goed afloopt (al het regenwater moet wel opgevangen worden in deze droge contreien), verlegt een waterleiding die enigszins gevaarlijk in de weg ligt en maakt een mooie plank om een gat in de buitenkeuken af te sluiten (tegen de ratten). Ook de boiler van de “gasten”-douche, waarvan na onderzoek bleek dat er een draad van een sensor doorgeknaagd was, is gerepareerd💪. De “engineer”, zoals Nathalie hem noemt, maakt ook een mooi plan voor de elektriciteit in de buitenkeuken, spekkie naar zijn bekkie. Nu de uitvoering nog, maar dat vereist allerlei materialen en je rijdt hier niet ff snel naar een bouwmarkt. Dat moet je eerst plannen. Irma maakt zich nuttig in het veld en de keuken; we eten hier 2 keer per dag warm (Franse invloed van Nathalie) en er moet dus geregeld gekookt worden. Amelia en Nathalie vinden dat ook leuk, dus dat levert leuke tips en uitwisselingen op. We hebben ook nog bezoek gehad; Jan Boudesteijn, de fietser die we een aantal keren ontmoet hebben, houdt een rustdag in Mora d’Ebre, een stad in de buurt van de farm. Sijtse haalt Jan op in zijn hotel en brengt hem naar de farm. Jan krijgt een rondleiding en hij heeft veel vragen, zodat hij een goede indruk krijgt van de aanpak van The Green Rebel. Na een gezellig diner, brengt Carlo hem weer terug. Erg gezellig om Jan weer gezien te hebben. Halverwege de week gaat Irma door haar enkel en moet met haar voet omhoog 😪. Kees, onze vorige gastheer heeft goede tips en weet ook dat krukken waarschijnlijk bij de apotheek te krijgen zijn. Dat klopt en Carlo neemt ze mee na zijn werk in Miravet. Dat scheelt een hoop en Sijtse hoeft Irma nu niet steeds in de kruiwagen rond te rijden 😆. Om van de nood een deugt te maken dan maar wat zittende klussen: het net om amandelen op te vangen vertoont een aantal grote gaten dus die kunnen genaaid. En daarna beginnen we met het kraken en sorteren van amandelen. Nooit geweten dat dat zo bewerkelijk was: de buitenschil moet eraf en dan de noot gekraakt. Het eerste kan machinaal en is niet al te duur. Het tweede kan ook industrieel en machinaal, maar levert dan veel minder op voor de boer. Carlo doet het dus zelf; er is een klein machientje beschikbaar voor het kraken, maar daarna moeten de hele en halve amandelen gescheiden worden van de schillen en gesorteerd. Phoe, we snappen nu waarom amandelen niet goedkoop zijn… heel leerzaam allemaal!

Tarragona

2 oktober 2022 – 25°C

Vrijdag 30 september:
Nadat we een week bij The Green Rebel zijn geweest, gaan we een lang weekend naar Tarragona. Dit weekend wordt de 60e verjaardag van Nathalie, de moeder van Coralie, gevierd. Er komen ruim 30 gasten en wij maken van de gelegenheid gebruik om er even tussenuit te gaan. Vrijdagochtend pakken we de tent in, deze slaan we samen met de spullen die niet mee hoeven naar Tarragona, op in de schuur. Carlo brengt ons, samen met Amelia naar de trein in Mora el Nova. We hebben nog wat tijd voor de trein aankomt, dus volgt Sijtse het devies van de jonge reisgenoot: “het is altijd tijd voor bier 🍻😀”. Amelia gaat naar vrienden in Barcelona en misschien zien we haar niet meer, jammer want ze is een ontzettend leuke enthousiaste jonge vrouw. Aangekomen in Tarragona nemen we de bus, want het appartement ligt te ver om te lopen, vanwege Irma’s verstuikte voet. We nemen de bus en krijgen gelijk een eerste indruk van deze mooie stad, aan de kust van de Middellandse Zee, zo’n 80 km ten zuiden van Barcelona, met diverse Romeinse oudheden. Ons appartement ligt aan de Rambla Nova, de mooie grote centrale laan van de stad. We krijgen een upgrade en mogen de komende 5 nachten (en dagen) in het penthouse op de 5e verdieping. Nu hebben we ook nog een prachtig groot dakterras, met uitzicht op de stad……wat een luxe!!! We doen wat boodschappen in de Spar om de hoek en na wat brood met humus, chips en bier, maken we een salade en ploffen we op de bank voor de TV. Tjonge wat is dat lang geleden…TV (Netflix) kijken 🤗. Zaterdag 1 oktober: We hebben nog geen plannen voor vandaag, dus lopen, nou ja, slenteren we, in het tempo dat Irma aankan met haar krukken, de stad in. Al snel komen we op het Placa de la Font, een gezellig plein, midden in de stad. Irma’s voet doet alweer pijn en moet omhoog, dus nemen we een koffie op een gezellig terras. “Dos Americanos” is het codewoord voor een lekkere grote bak koffie. Onze fietsmagen, of wat er van over is, hebben alweer trek, dus proberen we ook 2 croissants te bestellen. Dat mislukt in de mengeling van Spaanse en Catalaanse spraakverwarring. Als naast ons een groepje Spanjaarden komt zitten, en gladjes een croissant bestellen, vraagt Sijtse naar hun magische krachten. Die blijken er niet zijn, gewoon nog een keer proberen bij een andere serveerster en voilà, de gewenste Franse lekkernijen staan op tafel. Eenmaal aan de praat met de 30-ers naast ons, blijken zij het ondersteuningsteam van Londense “torenbouwers” te zijn. Er zijn dit weekend kampioenschappen menselijke torens bouwen en vandaag zijn er voorrondes op het plein waar we nu zijn en morgen de finales in een stadion ergens in de stad. Er zijn teams uit Londen, Kopenhagen en diverse andere steden en onze tafelburen moeten rondom het Londense team mee helpen drukken om de toren te stutten en te stabiliseren. We vallen dus met de neus in de zogenaamde torenbouw-boter. Het plein loopt vol met gezellige groepen mensen met allerlei kleuren kleding ondersteund met trom en fluit. Als in de verte de eerste “stapel” mensen verschijnt, schuiven we een paar terrassen op, zodat we bijna eerste rij ziten en kunnen kijken naar al die bouw-gezelligheden. Indachtig Amelia’s wijsheid, nemen we een bier en later ook wat tapas. Nou, zo kom je dag wel door😀😀😀. Naar goed Spaans gebruik, begint rond een uur of 3 iedereen zich terug te trekken naar plaatsen waar niemand ze zien, de rolluiken gaan dicht en alles wordt stil. We lopen via “het balkon” aan het eind van de Rambla, met mooi uitzicht op zee, ijsje etend, en daarna terug naar het appartement. Heerlijk relaxen, boekje lezen en via de social media laten weten dat we nog leven. Via beeldbellen wensen we ook onze nicht Jette en schoonzus Hester nog een fijne verjaardag. Heerlijk om ze weer te zien, helemaal als ook onze kinderen nog even in beeld “springen”. Dit zijn wel de momenten waarop je eigenlijk niet op reis, maar lekker thuis wilt zijn. ’s Avonds eten we veganistisch in restaurant CReeA in de oude stad. Het was een heerlijke eerste dag in deze kleine versie van Barcelona…..

Zondag 2 oktober t/m dinsdag 4 oktober:

Zondag begint wederom lekker relaxed. Aan het einde van de ochtend wandelen we naar de oude stad waar ontzettend veel leven is op de vlooienmarkt. We nemen een kijkje in de kathedraal en wandelen verder naar het place de Forum. En hoe leuk, dat blijkt op zondag een centrale plek voor dansliefhebbers! Op muziek uit de jaren 50 en 60 wordt er naar hartelust ge- jived en ge-salsaad. Heel gezellig. We blijven een hele tijd kijken en genieten, kan Irma’s pootje ook weer even rusten. Op de terugweg naar het appartement halen we nog even lunch en de rest de dag doen we lekker niks behalve lezen en een film kijken. Maandag herhaalt dit patroon zich maar gaan we nog wel lekker uiteten bij een hamburger (ook vega) restaurant. Op dinsdag bezoeken we het Romeinse amfitheater en maken een wandeling door de stad. Irma’s voet is ingetaped en gaat steeds beter. Het weer is wederom zonnig en warm. Woensdag 5 oktober: We verlaten het appartement om 11 uur en wachten buiten op een bankje op Rambla op wat komen gaat. Carlo heeft pech met zijn auto, waarschijnlijk is de dynamo defect. Hij komt ons uiteindelijk halen met een huurauto: een kleine fiat panda waarmee vervolgens ook langs de bouwmarkt moeten om alle elektra materialen op te halen. Gelukkig, na wat passen en meten past het allemaal 😊 en kan zelfs Sijtse nog in de auto kruipen.